The Great Gatsby / The Great Gatsby (2013) (CAMRip)

De film is gebaseerd op de roman van F. Scott Fitzgerald's "The Great Gatsby» (The Great Gatsby, 1925).
- Amanda Seyfried, Rebecca Hall, Rachel McAdams, Keira Knightley, Blake Lively, Abbie Cornish, Michelle Williams, Natalie Portman, Eva Green, Anne Hathaway, Olivia Wilde, Jessica Alba en Scarlett Johansson werden beschouwd voor de rol van Daisy Buchanan.
- Ben Affleck werd overwogen voor de rol van Tom Buchanan, maar vanwege de verschillen in het schema moest worden verlaten. Ook beschouwd voor deze rol, Luke Evans en Bradley Cooper. Maar op het einde van de rol ging naar Joel Edgerton.
- Er waren geruchten dat de rol van Jordan Baker Hayley Atwell zal spelen.
- Carey Mulligan was bij de ceremonie Fashion Awards, toen ze belde Baz Luhrmann en zei dat het nam de rol van Daisy Buchanan. De actrice zei dat na dat telefoontje, barstte ze in tranen uit, dat midden in het centrum van de kamer met Karl Lagerfeld en de mensen staan ​​rond staren naar haar als abnormaal.
- Leonardo DiCaprio wilde Gatsby spelen omdat hij graag "het idee van een man die helemaal niets hadden en bouwde voor zichzelf, maar vanuit hun eigen verbeelding.""Gatsby - een van de iconische personages, omdat het kan worden op verschillende manieren geïnterpreteerd: een hopeloze romanticus, gek of geobsedeerd met een gevaarlijke gangster, klampt zich vast aan rijkdom" - zegt DiCaprio.
- Leonardo DiCaprio en Tobey Maguire zijn eigenlijk vrienden sinds de kindertijd. En dit is de eerste keer dat ze verscheen samen op het scherm na de film "Cafe" Dons Plum '"(2000).
- Het werk aan de film werd opgeschort toen de regisseur Baz Luhrmann kreeg een zware klap op het hoofd van een bewegende camera kraan. Dientengevolge zijn drie steken.
- In eerste instantie, de output van de film is gepland voor december 2012, dan verplaatst de datum tot juli 2013th, en uiteindelijk werd verplaatst naar mei 2013.
- In de film, zijn er een aantal verwijzingen naar "puntige kragen» (pijl Kragen). Dit type van afneembare kraag shirt is een veel voorkomende accessoire voor herenmode in het begin van 1920, en een model met een dergelijke kragen speelde in de zeer succesvolle en populaire reclamecampagne.
- Echte Duesenberg auto's zijn te zeldzaam en waardevol om ze te gebruiken voor een actie rijden scenes (model Duesenberg SJ Convertible Coupe maart 2013 werd verkocht op een veiling voor $ 4,5miljoen). Twee exemplaren van de Duesenberg Model J werd geel geschilderd en bewerkt om elkaar te ontmoeten op de set.
- Tom noemt Kapiolani en Punchbowl in een belangrijke scène met Daisy. Kapiolani Park is gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, tussen Waikiki en Diamond Head. Punchboulsky krater ligt 6 mijl ten westen van het.
- De foto met de afbeelding van Zelda Fitzgerald kan worden gezien op een muur in het appartement, waar ze wonen met Tom Myrtle.
- De ober in het restaurant, dat Nick Carraway en Jordan Baker ontmoette - De film regisseur Baz Luhrmann heeft een cameo rol in de film speelde.
- De film werd opgenomen met de camera RED Epic.
- "Franse" telefoon in een scène waarin de personages praten over dwangmatig ongewenste gasten, bel Tom, werd niet uitgevonden tot het midden van de jaren '30. In 1922, nog steeds vast te houden in de ene hand podsvechnikoobrazny telefoon en spreek in de microfoon, die de hoorn aan uw oor.
- Evenementen ontvouwen in 1922, maar gele auto Gatsby's - een Duesenberg Model J 1929.
- Wanneer zijn Gatsby Daisy Cottage Nick Gatsby sluipt uit de achterdeur en via de voorzijde drijfnat in de regen. Echter, later tijdens een kort gesprek Gatsby volledig droog is.
- Gatsby voldoet Daisy Cottage Nick op 16:00. Later, ze kijken naar het water in het huis daisy in Oost-Egge, en de zon opkomt alleen boven het dat kon alleen gebeuren in de ochtend.
- Tenor saxofoon op een feestje in het landhuis Gatsby houdt saxofoon verkeerd. Houd de saxofoon - met zijn linkerhand op de top, en rechts onderaan. In de film, het tegendeel is waar.
- Rhapsody in Blue van George Gershwin klinkt als het Gatsby binnenkomt, en dit gebeurt in 1922. In feite is dit muziekstuk verscheen pas in januari 1924 en werd voor het eerst uitgevoerd door de auteur 12 februari 1924, begeleid door het orkest van Paul Whiteman.
- Wanneer Gatsby in Louisville thuis Daisy, in het eerste frame in zijn twee sjerpen op de borst, in de daaropvolgende frames van de band daar.Naast het feit dat een van de tapes - het is een beloning voor de overwinning in de Eerste Wereldoorlog, en het is duidelijk dat deze scène was vóór Gatsby ging naar Frankrijk, zodat hij kon het lint op het moment niet dragen.
- In enkele algemene shots van Manhattan toont het Chrysler Building en het Empire State Building nog in aanbouw. De film speelt zich af in 1922. Building Chrysler Building begon in 1928, en het Empire State Building in 1930.

Voor mij, en wat dat betreft, voor vele anderen, de Baz Luhrmann film "The Great Gatsby" was, vooral, licht en geschikt agitatie om zo'n prachtige dingen gelezen als deze roman FrancisScott Fitzgerald. Dit leidt tot een lichte verdoving, omdat deze film is meer ontworpen voor degenen die niet hebben gezien dit werk in het gezicht.Voor hen wordt de film in plaats gepresenteerd dan de andere aanpassing van de onsterfelijke klassiekers van het Engels literatuur, maar gewoon als een complex melodramatische structuur met een stellaire cast en een feitelijkemoraal ten alle tijden. "The Great Gatsby" door Baz Luhrmann geeft dubbelzinnig, sommige misvatting van de geschiedenis zelf.De directeur leek alles goed te doen, naar aanleiding van de oorspronkelijke tekst en willen doorgeven met een dergelijke vorm, waarin het boek verscheen voor hem zelf, maar uiteindelijk blijkt dat iets heel afstandelijk ensoms zelfs vrijstaand. Net als ergens gegaan niemand onbekende geest, maar een belangrijk en gewaardeerd als niets in dit boek, maar in plaats daarvan, in de gedaante van een eindeloze party sfeer en omgeving algemeen leuk, er was een heldere 3D-show, het maken van een film - de film een ​​commerciële.

Haruki Murakami namens de held van zijn boek, "Norwegian Wood" schreef dat in de roman "The Great Gatsby" bestaat niet inleidende pagina's. De film bleek te veel van hen te zijn.Nog beter, al het inleidende deel van de film was gevuld met iets overbodig, onnodig, verwarrend, catchy en zielig. Gevoelens van oprechte buste schildert die gebeurtenissen.In dit alles, is het niet wenst aan de onmetelijkheid, maar alleen de toekomstige gemeenschappelijke grens acties die lijkt de ongeïnformeerde kijker van het schilderij te begrijpen.En dit is de duidelijke bias in feite buit alles wat mogelijk en onmogelijk, ontnemen de film te komen voor een top awards, zoals "Globe" of "Oscar".True, na de verschijning in de event-stream Leonardo DiCaprio alle wijzigingen dramatisch op een positieve manier, verzoent, kalmeert. In de film is er enige verfijning en haar merk.Misschien alleen vanwege het ontstaan ​​van Baz Luhrmann pas en het is niet noodzakelijk, aangezien de meest waardevolle daarin begint de tweede derde van de film.

Het perceel is in essentie te veranderen is moeilijk, net als in andere zaken, en de algemene moraal. Het is mogelijk om iets te missen, te verdoezelen, te snijden, maar het algemene kader is nog onaangetast.Verward alleen BLIJFT Nick Karraueya in een psychiatrisch ziekenhuis, en hoewel dit kan worden verzoend.De actor, Toby Maguayeyr, heeft bewezen het vermogen om een ​​belangrijke rol spelen in de dramatische voorbeeld van "Brothers" is dit vermogen is echter bevestigd daaruit bijzonderheden vastgesteld was vereist.Zijn karakter diende als een brug tussen het publiek en haar geschiedenis, die niet alleen Jay Gatsby, maar de algemene betekenis van het werk opgenomen.

Genoeg verschoten keek Carey Mulligan, dat in het algemeen is het verwonderlijk, want het is slechts in staat om een ​​veel. Haar karakter, en ze ervaren de film als een gegeven.Tegengestelde gevoel van eigenwaarde is Joel Edgerton, die in het beeld van Tom Buchanan niet wisten was. Een bijzonder kenmerk loopt door de hele film partij Leonardo DiCaprio als een belangrijke figuur in de film.

Resultaat: Misschien is de belangrijkste fenomeen van de film Baz Luhrmann's "The Great Gatsby" is dat ondanks een groot deel van de duizend gebreken, kijken naar zijn geweldig leuk.Het is gewoon een prachtig gezicht voor de ogen die op het scherm alleen worden bevroren, ophouden te kijken uw horloge, of klim in zijn zak voor een mobiele telefoon om uit te vinden hoeveel tijd.Zo is van de ernstige, klassieke tragedie om een ​​echte fee, festival van kleuren en bewegingen naar de muziek onder het totale gewicht van die lost niet alleen de vorm, en moraal zelf.

-------------------------------------------------- -----------------------------------
Roman "The Great Gatsby" Francis Scott Fitzgerald heeft al een klassieker, aangepast voor het scherm vele malen worden, en zal zeker een favoriet boek geworden voor velen.En, misschien, weinig kan worden verwacht van de volgende film over Jay Gatsby, met uitzondering van de kleurrijke landschappen en prachtige special effects. Het is in een dergelijke film is niet belangrijk.Veel belangrijker is het script, de acteurs werken, de juiste keuze van scènes uit de roman. Na het zien van de trailer en luister naar de muziek voor de film, kan men nauwelijks hoop voor al deze kwaliteiten. Rap in de film over het tijdperk van de jazz? Hoe mogelijk? En echt toen het was echt zo helder en briljant als de auteurs tonen ons?

Zodat de oorspronkelijke advies van de film niet al te goed toe te voegen, en ik persoonlijk, toen ik de trailer zag, besloten dat vanaf dat er weinig kan worden verwacht.Zelfs na het lezen van het boek, kan men niet volledig van overtuigd dat de filmmakers nauwkeurig het perspectief van de roman kan overbrengen en zeggen wat hij wilde Fitzgerald zeggen. Toch heeft het boek de gewenste impact op me gehad, en ik wilde zien "The Great Gatsby". Sinds de première, was ik niet in staat om er te komen en ging naar de film pas na een week en een half na de huur, had ik de tijd om een ​​veel reviews gelezen.Toen hij zag dat de meeste van hen zijn positief, was ik opgelucht. Maar nadat ik had de negatieve gelezen, om te begrijpen wat er ontbreekt in de film.Dus negatieve opmerkingen creëerde een vooringenomen mening over de film. Maar ondanks dit, tijdens het kijken naar mijn persoonlijke mening zich volledig gevormd, ondanks het feit dat ik heb eerder gelezen.

Ik merkte geen promashek in het script. Het was net als een boek. Tenminste, dat was belangrijk voor de ontwikkeling van het plot, werd gemaakt in een film, zodat mensen niet lezen romans FSFitzgerald kon begrijpen. Het enige nadeel was de duur van de film. In sommige momenten die ik net vervelen.Misschien was het te wijten aan het feit dat ik al het boek had gelezen en wisten wat de uitkomst van elke scène. Dit is echter geen excuus voor de auteurs van de film op sommige plaatsen aangescherpt en nerds.Maar toch, ik wil hulde brengen aan dat overbodige scènes, dat wil zeggen, degenen die niet van belang voor de verdere ontwikkeling van de gebeurtenissen in de film zijn bijna niet was, tenminste heb ik niet opgemerkt.

Er zijn enkele momenten in de film, die niet in het boek. En vice versa. En als de meeste van gag vervelend en bederft de indruk van de film, hier vond ik zelfs ideeën van de auteur. Zij versterken alleen maar de indruk van de film.

Een selectie van acteurs Ook, het was nogal een fatsoenlijk. Leonardo Dicaprio gewoon geweldig passen in de rol van Jay Gatsby. Het was precies wat er moet worden, zoals ik me hem in het boek. Carey Mulligan ook goed uitzien in de rol van Daisy Buchanan, ze echt straalde van binnenuit, het was hetzelfde als in de roman. Maar Tobey Maguire Het onderscheidt zich van het algemene beeld, en eerlijk gezegd, het is absoluut niet zijn rol.Hij leek te jong, en ik kon de gedachte dat het hetzelfde is Peter Parker, die een of andere manier zich vinden in het begin van de twintigste eeuw niet ontsnappen. En dus Nick Carraway ervan ook. Niet in het minst omdat hij was gewoon een jongen in vergelijking met de held van F. Scott Fitzgerald.

In termen van handelen voor mij, misschien, behalve DiCaprio vooral niemand vond.Maar terwijl de personages die uiteindelijk waren alleen walging veroorzaken, voldaan aan hun taak: op het einde, kom je tot de conclusie dat ze niet echt verdienen om te communiceren met Gatsby.En ik denk dat het vooral de verdienste van de acteurs. Dus om te zeggen dat alleen DiCaprio was geweldig, en al de rest - Nee, dat kan ik niet. Gewoon op hun achtergrond Leo stond erg goed acteren.

Ik kom terug te zijn muziek. In het algemeen kon ik me niet voorstellen, zoals ik schreef boven dat rap kan een of andere manier passen in een film over de jaren twintig, over het tijdperk van de jazz. Op hetzelfde moment, ik vond zelfs de manier waarop het leek op het einde.Het is ongebruikelijk, maar niet pretentieus. Het werd gehoord, dat moderne muziek speelt, maar het is zeer goed in het beeld vastgelegd.

Waarschijnlijk nog vermeldenswaard landschap. Ja, ze waren helder, kleurrijk en vol glans. Maar nogmaals, het algemene beeld vormden ze heel goed. Ze brengt perfect chic op het moment. Ze zijn niet geïrriteerd, integendeel. Er is gewoon alles was op zijn plaats, zoals het zou moeten zijn. Niet veel en niet te weinig.

Riep de film gemakkelijk helemaal onmogelijk te begrijpen. Is dat alleen in het begin. Maar uiteindelijk blijkt het ons psychologische filmWaarna het onmogelijk is om van het incident te verplaatsen. En dit wordt toegeschreven aan de pluspunten beeld, want na het boek zijn exact dezelfde ervaring. En dit is ook de verdienste van de auteurs.

Ik was ook verrast door het feit dat de film in 3D. Het leek mij dat in dit formaat je nodig hebt om alleen die foto's waarin veel actie, dat is, meestal militanten doen. Ik was fout.Het is beter om de film in 3D bekijken. Hier is het heel kwalitatieve en meer ondergedompeld in de sfeer van de vorige eeuw.

Als gevolg daarvan kregen we een behoorlijke aanpassing van de roman die echt nodig hebt om te zien, zelfs als je niet een bewonderaar van F. Scott Fitzgerald.In de film, alles is over het niveau, en de meerderheid kan worden beschouwd spitsvondigheden gezogen uit de vinger.Voor mij is de grootste fout die auteurs waren uitgenodigd Tobey Maguire op een belangrijke rol, en het nadeel was de lengte van de film, maar hij kon gewoon niet anders:te veel belangrijke materiaal, dat moet op het scherm. Nou, alles verbleekt tegen de achtergrond van het perceel en de belangrijkste idee van de film. Dus ik adviseer iedereen om te beginnen om het boek te lezen en dan kijken op een scherm versie Baz Luhrmann. U zult veel plezier krijgen en dompel je onder in een gekke tijdperk van de jazz en vrolijkheid.

-------------------------------------------------- -----------------------------------
Invisible slinger stil swingende tussen wanhoop en nieuwe hoop ... (c)

In de film, ik ging, hebben veel tegenstrijdige beoordelingen gehoord over de film, geheel onvoorbereid in de zin dat FS Fitzgerald lezen op school.Dat wil zeggen, ik vaag gedacht verhaal onthouden alleen de namen van de drie hoofdpersonen, en ik kon niet vergelijken met wat.Maar zodra de bioscoop ging bijschriften, en zet de lichten in de zaal, terug naar de realiteit, ving ik mezelf denken dat ik wil hebben beoordeeld, en altijd het boek lezen!Omdat de film heeft mij behoorlijk onder de indruk maakte. Misschien ook omdat het resoneert met mijn persoonlijke emoties.

Plot. Het kan vanuit twee verschillende, maar overlappen elkaar plaats. Aan de ene kant - dit is een foto van de samenleving op dat moment. Zijn manieren. En niet alleen de maatschappij en zijn elite, hogere klasse.Vrolijkheid en drinken, glitter en overdaad van dat alles mogelijk is, het ontbreken van een spirituele begeleiding, iets echt en het heden.Klatergoud en maskers die de meedogenloosheid en de leegte te verbergen. Man, dit wezenlijk verschillend van "seculiere maatschappij 'is niet gewend om iemand anders te zijn, want hij heeft andere waarden.Dus is Nick, dit was Gatsby. En misschien is dat de reden waarom tussen hen is er de kleine vreemde vriendschap.Aan de andere kant - het is een persoonlijk verhaal en de tragedie van een man genaamd Jay Gatsby, ontvouwen zich voor onze ogen.Hier, dankzij de heldere weergave van Leonardo DiCaprio, alsof het verlichten van de hele film - het kan al gezien dit psychologisch drama. Over liefde, dromen, verwachtingen, illusies en ongelooflijke, overweldigende hoop en vergevingsgezind. Dat enigszins nabij ieder van ons.

Aktrёry. Jay Gatsby - Stunning werk DiCaprio! Ik heb nooit getwijfeld aan zijn talent, maar hier, als Gatsby is moeilijk voor iedereen, maar hem voorstellen!Gesbi alle on hele film figuur niet uniek is, kan niet worden opgeroepen perfect.Bovendien, op een gegeven moment zelfs begint te twijfelen, ofy net zoals Nick bijna geloven dat de woorden van Tom.Maar dan, op het einde, besef je dat ondanks alles, het is veel meer eerlijk in iets, edeler, dieper en oprechter dan alle mensen om hem heen. Dezelfde madeliefje, die hij zo toegewijd hield.Bovendien leek het me, in de film, en Leo Gatsby zelfs een beetje beter dan in het boek, het is een beetje meer idealistisch en romantisch, een beetje meer licht en dun gevoel een beetje minder ambitieus.

Iedereen hield men vaak beter lijkt dan het is. Gatsby is ingebouwd in het stadium van de absolute. Hij houdt de illusie ghost. Daisy uit het verleden, Daisy, in haar dromen.Zonder het te merken, niet te willen zien hoe een echte daisy verschillend van zijn illusies. Hij wil ze terug te brengen naar het verleden, eisen dat het onmogelijk is.Maar het houdt zo veel, want het wil beschermen ... Ernaast beginnen te gloeien als Gatsby, wordt een andere, betere ... (moet ook gezegd worden over de glimlach Leo als Gatsby, uit haarHet komt van een warmte, licht en vertrouwen! ..). Alleen hier de echte persoon is bijna onmogelijk om te voldoen aan de illusie, zijn eigen beeld van zichzelf - en het is ook een tragedie.Hij woont met hoop, maar hoop dat het dezelfde illusies over Daisy.En de tragedie is dat hij niet wil erkennen - het verleden niet terug te keren, maakt niet uit hoe hard je ook probeert, ging naar een aantal lengte van de tijd, mensen de neiging om te veranderen ... of om de kwaliteiten die lijken te tonenHet ontbreken. Gesbi tot voor kort gelooft sterk in zijn droom, en deze discrepantie lijkt me, en het vernietigt de morele ....Want het is heel moeilijk te realiseren die vanaf dromen slechts betekenis fragmenten. Alles wat je hebt gezocht zo lang, waarvoor hij leefde, leed ... er was slechts een illusie.

Daisy Byukenen - Om eerlijk te zijn, was ik verrast door Carey Mulligan. Daisy uit het bleek geweldig. Zoals het zou moeten zijn. Een mooie, verleidelijke, als een droom, schijnt buiten, frivool.En als in het begin van de film ze bijna meevoelen en zelfs in sommige momenten je het weet, hoe dichter bij het einde ... Het lijkt leeg en ellendig, zowel in hun woorden en in hun gedrag.De tijd zal niet terug, en de huidige situatie is het heel blij dat ze niet spreken, en het maakt niet uit hoe izobrazala martelaar van zichzelf in het openbaar.

Nick Carraway. Door Toby Maguaeru misschien wel de grootste claim, omdat de meeste van zijn film Nick wat absoluut onverschillig afzijdig van alle actie, met dezelfde koude, bevroren uitdrukkingeen persoon of een beetje dom halve glimlach. Haar niets is echt niet van toepassing is, het is gewoon volkomen onverschillig waarnemer. Ondertussen, in een boek over Nick, ik heb een andere mening toegedaan.Echter, dichter bij de uiteindelijke situatie wordt gebracht en Toby tenslotte toont emotie en dus begint zijn karakter beter te begrijpen.Aan het einde van de film wordt duidelijk dat Nick echt leuk jonge man, niet hypocriet als rondom hem, en toegewijde vriend. Het is jammer dat de film bijna wordt teniet gedaan door Nick Jordan lijn.Er was een gevoel dat tussen deze twee dingen kunnen worden. In de tussentijd, ik denk dat het zou het spel helderder Toby maken.

Tom Buchanan. Joel Edgerton hebben bleek heel exacte hit in de afbeelding. Tom lijkt opdringerig en onbeschoft, maar het is niet zo eenvoudig als het lijkt.Hij is een typisch product van zijn tijd, en precies het tegenovergestelde van Gatsby moreel en emotioneel. Aan het einde van de film, Tom wordt een ziekmakend walgelijke, en dit betekent dat de actor is omgegaan met haar taak.

Music. Moments sterk hekel. Vooral getroffen door het horen van de hip-hop. Dan begreep ik niet wat was het idee, niet het punt. Al die tijd leek het erop dat de muziek lichter, opzettelijk frivool of taai-jazz zou moeten zijn.

Tot slot merken we op dat in het algemeen, Baz Luhrmann zeer zorgvuldig overgebracht van de inhoud van het boek aan het scherm. Het verlaten van de reflecties van de auteur ten behoeve van Nick's vertelstijl.Tegelijkertijd, is de film niet erg "retro", maar integendeel, klinkt dan moderne. En het is niet in de muziek, kostuums en visuele component, die grote nadruk niet gelegd.Het feit dat de kwestie getroffen zowel het boek en de film, het onderwerp klinkt erg relevant voor onze tijd.In onze wereld waar de status en het "succes" vaak de ziel is belangrijker, dat de persoon binnen.Shine en de smaak van het geld, partijen, kostuums en cocktails, permissiviteit - blinde ogen ... Maar het is de moeite waard om dieper te graven, en dat zal er voor een loschёnoy, elegant buitenste schil ..En het is vanuit dit besef wordt zo verdrietig op het einde van de film, en na het lezen van het boek met dezelfde naam.


-------------------------------------------------- -----------------------------------
Dus we proberen om vooruit te gaan, vechten over, en het allemaal blaast en blaast onze boten terug naar het verleden. FS Fitzgerald, "The Great Gatsby"

Luide muziek, ritmes en beats, swingende een warm lichaam, de zee van alcohol, kleurrijke verf, champagne, neon gloed, klatergoud en een sprankelende stroom van bruisende leven, belast met energiepermissiviteit, toen rokken korter, dieper hals, ontspannen gedachten en fungeert meer durf. Dit is de wereld van de rijke en beroemde, een wereld waar de bal wordt geregeerd door geld en connecties.Kunstmatige een kunstmatige wereld waarin er geen echte gevoelens en emoties, er is een masker op hun gezichten en de leegte in mijn hart. Op deze en vele andere boek vertelt het verhaal, dat is uitgegroeid tot een klassieker - "The Great Gatsby" door Francis Scott Fitzgerald.

De roman, die werd uitgebracht in 1925, werd een van de beste exemplaren van het tijdperk van de verloren generatie, en Fitzgerald - een van de beste schrijvers van zijn tijd.Met verborgen verdriet schreef hij over de maatschappij, het rollen morele verval en de afbraak van de held, die vreemd is aan deze samenleving en kan het niet vinden in de buitenwereld, hun plaats.De idealist en romantische door de natuur, degene die de afdruk van de Eerste Wereldoorlog droeg, werd een catharsis van terreur en pijn voor veel creatieve mensen en de effecten van die werden gevoeld voor vele en vele jaren. En zelfs ons aanraken. Door het werk en films.

Baz Luhrmann ging trouw aan de verfilming van de piercing en ongelooflijk fijne roman. De plot is hetzelfde, de personages zijn hetzelfde, alleen wrap werd luider en moderner, helderder en kleurrijker.En, in mijn mening, zal de film alleen maar winnen. De sfeer van overweldigende verdriet, romantiek en hulpeloosheid heeft nergens gekregen, achter een luchtspiegeling en hoop nog steeds vormt de basis van het verhaal. De film is uitgegroeid tot een modern en aangepast aan onze tijd. En ongelooflijk stijlvol.

Jay Gatsby's tragedie - een tragedie al de verloren generatie.De idealist en romantische, de man die zichzelf uit het niets gecreëerd, een man opmerkelijke openheid, kan hij niet opschieten in de hedendaagse samenleving. Het lijkt hem een ​​gezichtsloze, saai, leeg en nutteloos.Al deze inactieve partij, de belangrijkste essentie is in de consumptie van alcohol en dansen tot je erbij neervalt. Zijn fijne soul anders vereist. Iets wat echt, ongerept, natuurlijk en diep.Hij ziet het als een Daisy Buchanan.Hij maakt zich uit van het ideaal als het blijkt een eenvoudige fopspeen zijn, realiseren zich niet de breedte van de ziel en van de excentriciteit die mensen, heeft zo oprecht en houdt van hetvoor vele jaren. Ze hoefde niet. Ze was comfortabel in de omstandigheden waarin ze woont, en ze wilde niet om iets te veranderen.De enige persoon die begrijpt Gatsby en zijn aspiraties, maar blijft veel realistischer dan torenhoge romantische, was Nick Carraway. Deze persoon in deze gekke wereld en een kleurrijke een echte vriend van Jay Gatsby.

In mijn mening, de acteurs krijgen in het boek te beelden. Leonardo DiCaprio's nooit zo romantisch omdat de "Titanic", en de subtiliteit van zijn spel Jay Gatsby maakt het beeld dus schreef enkele van zijn FSFitzgerald.Tobey Maguire perfect belichaamt zijn karakter enigszins belachelijk en lelijk, het gevoel als een vreemdeling in deze wereld van de rijken en beroemdheden en is het meest aanwezig is onder de buitengevel en valseglimlacht. In Carey Mulligan in deze rol is er iets onaards. De lichte en luchtige, en het fladdert door het leven, net als het boek van Daisy Buchanan. Waanzinnig Ik vond Isla Fisher. Deze lichte en catchy. En goed was Joel Edgerton.

"The Great Gatsby" door Baz Luhrmann - heldere Phantasmagoria smaak kleurrijke spatten van kleuren en tinten van het leven.Stijlvol en modern, hij zingt een eenzame man, onbegrepen en verlaten, een idealist en romantische leven zijn droom en zijn onmisbaar implementatie.Maar dit is het leven is wreed.Gatsby kan worden beschuldigd van naïviteit in fanatisme, maar het is niet te annuleren het feit dat mensen met een grenzeloze geloof en hoop, dus in staat om lief te zien van deze wereld is niet zoals de anderen, veelbreder en dieper eenheid. FS Fitzgerald creëerde het beeld van een man die niet weet zijn plaats en wanhopig proberen om hem te vinden. Een Baz Luhrmann verplaatst het voorzichtig aan het scherm.
-------------------------------------------------- -----------------------------------
De film verbaasde me. Misschien was het omdat ik de roman door Francis Scott Fitzgerald (hij heeft een filoloog I) niet lezen.Echter, kunnen we niet zeggen dat ik zou gaan om "The Great Gatsby" absoluut onvoorbereid. Ik ben zeer geïnteresseerd in Amerika begin vorige eeuw jaren '20.Ik las over deze tijd een aantal boeken, kijken naar goede en slechte films en series, wist wie de smokkelaars en waarom ze waren "nieuwe Russische" van de tijd.

Ik begon om sympathie of een nog sterkere gevoelens over deze film bijna onmiddellijk te krijgen.Het is direct aan een cursus van actie, hier en nu, in het auditorium, onder de onophoudelijke fluisteren, klokkenspel en mobiele telefoons onder de crunch van popcorn beantwoordde bijna al mijn vragen en nederighoog verheven publiek.Zelf ben ik op dit moment, op dit uur was een neef Nick Karraueyem, plotseling bevinden zich in luxe, glans, stralen van de schijnwerpers, bedwelmende lichtheid van het bestaan ​​en onbeperkte vrijheid in de rijkdom van het interieur.Ik kan me voorstellen wat het effect van de roman Fitzgerald die, helaas, vrij zeldzaam lezers die al het boek zelfs tijdens het leven van de auteur gewaardeerd. Tijdens de Amerika's snel naderen van de Grote Depressie, maar nog steeds niet beseffen ....

Natuurlijk, in een vereenvoudigde zin, het zou kunnen worden de plot van de roman genoemd, en met het, en de film - de geschiedenis van een grote en ongelukkige liefde, van liefde, gaf geboorte aan het universum van James Gatsby, liefde,die gedwongen de komeet Gatsby gloeien helderder en verbranden sneller ... Maar, als het lijkt, design en Fitzgerald, en regisseur Baz Luhrmann (wat is hij een knappe man - een film shot) is breder en gevarieerder.Het toont de ins en outs van deze heldere en sprankelende samenleving voor een luxe gevel waarin geen plaats is voor een adequate moraal, is er geen eer en waardigheid.

En de maatschappij is letterlijk srygnulo Karraueyya Nick en James Gatsby, een slijpen tot stof, en het verwonden van een andere, waarschijnlijk voor altijd.Aan het einde van de film was ik letterlijk schudden met afschuw naar al deze pompeuze en verschrikkelijke fopspeen. Des te erger, natuurlijk, Daisy.Wat voor soort geest wat voor soort gevoeligheid ze gemotiveerd de dag van aankomst van Nick? Wie heeft haar hoofd in deze slimme, maar ik vond het niet erg? Zou het - het zou zijn gemeld, eens met hen. Monsterlijke dissonantie. Leegte. De valsheid. En niet een hint van het groene licht dat zichtbaar is ... eenheden.

Aan de technische kant van de film, voor zover ik kan vertellen, hij is perfect gedaan. Dit is een zeldzaam voorbeeld waar de Hollywood glans en reikwijdte niet te schaden maar goed.Als onderdeel van de muziek alleen maar liet zich een beetje aan te merken. Het is zeer harmonieus, maar aanwezig tijdje, zal de kijker in de tijd, de tijd, beschreven Fitzgerald.Misschien is dit een soort van verborgen boodschap, zeggen ze, en nu niet veel veranderd: de kinderen van rijke ouders, 'gouden jeugd ", allemaal als een top-down kijk op degenen die hen in hun waan inziens geen partij. De muziek is de jaren '50 bijvoorbeeld, zou meer geschikt voor mijn smaak.

In mijn mening, was Leonardo DiCaprio geboren voor de rol van James Gatsby.Nee, natuurlijk heeft hij een heleboel andere goede rollen (vooral in het begin van Leo), maar deze rol - zijn beste in de volwassen periode voor mijn smaak.Ik heb niet gezien zo'n lange tijd sinds een perfecte raken van het doel, zoals een toeval van het beeld en de acteur. Net als een literaire afbeelding vast aan de acteur, samengevoegd met hem, kreeg in het bloed, de huid werd.Misschien alleen George Clooney, en dat twintig jaar geleden, kon ook duidelijk spelen deze rol, omdat, naar mijn mening, is hij begiftigd met precies dezelfde natuurlijke talent dat DiCaprio - grenzeloze charme.

Postscriptum Ik zal zeggen een paar woorden over het auditorium. Om een ​​of andere reden was hij half leeg, maar het verslaafd me (in het einde, het was niet de première - allen hebben gekeken).In de hal waren veelal zeer jonge meisjes zijn niet minder dan jonge jongens. Coming out van de zaal, elke seconde van hen zei ongeveer hetzelfde: "Nou, is niet erg."Ik liep langs en inwendig ziedend.Ze wilde alleen maar om luid brullen uit: "Wat wil je dat weten?" Het leek mij dat geen van hen niet begrijpen niets, en ik ben zo'n gevoelig en intelligent, begreep alles, allemaal ervaren. Ik begrijp, zo grappig als het is snobistisch klinkt, maar ik zweer op dat moment voelde ik mezelf en.

P.S.S. Geef al Leo DiCaprio een Oscar, goede burgers.

P.S.S.S. Nu, met alle middelen te lezen van de roman om de hele Fitzgerald te lezen, zeker lezen al hun sterrenhemel generatie!