Wielki Gatsby / Great Gatsby (2013) (CAMRip)

Film oparty jest na powieści F. Scotta Fitzgeralda "Wielki Gatsby» (Great Gatsby, 1925).
- Amanda Seyfried, Rebecca Hall, Rachel McAdams, Keira Knightley, Blake Lively, Abbie Cornish, Michelle Williams, Natalie Portman, Eva Green, Anne Hathaway, Olivia Wilde, Jessica Alba i Scarlett Johansson uznano za rolę Daisy Buchanan.
- Ben Affleck został uznany za rolę Toma Buchanana, ale ze względu na różnice w harmonogramie musiała zostać przerwana. Uznał również do tej roli, Luke Evans i Bradley Cooper. Ale w końcu udał się do roli Joel Edgerton.
- Były plotki, że będzie odgrywać rolę Jordan Baker Hayley Atwell.
- Carey Mulligan był na ceremonii rozdania nagród Fashion, kiedy zadzwoniła Baz Luhrmann i powiedział, że wziął na siebie rolę Daisy Buchanan. Aktorka powiedziała, że ​​po tej rozmowie telefonicznej, rozpłakała się, będąc w samym środku pokoju z Karl Lagerfeld i ludzi stojących wokół patrząc na nią, jak nienormalne.
- Leonardo DiCaprio chce grać Gatsby, bo lubił "ideę człowieka, który miał absolutnie nic i zbudował sobie, zaczynając tylko z własnej wyobraźni.""Gatsby - jedną z kultowych postaci, ponieważ może być interpretowany na różne sposoby: beznadziejnie romantyczny, szalony lub obsesję niebezpiecznego gangstera, przywiązanie do bogactwa" - mówi DiCaprio.
- Leonardo DiCaprio i Tobey Maguire są rzeczywiście przyjaciele od dzieciństwa. I to jest pierwszy raz pojawili się razem na ekranie po filmie "Cafe" Dons Plum '"(2000).
- Praca nad filmem zostało zawieszone, gdy reżyser Baz Luhrmann otrzymał potężny cios w głowę przez poruszający się dźwigu kamery. W wyniku tego jego trzy ściegi.
- Początkowo produkcja filmu została zaplanowana na grudzień 2012 roku, a następnie przeniósł datę na 2013th lipcu, a ostatecznie została przeniesiona do maja 2013 roku.
- W filmie jest kilka odniesień do "spiczastych obroże» (Strzałka obroże). Ten typ odpinanym kołnierzyk koszuli jest częstym dodatkiem do odzieży męskiej na początku 1920 roku, a model z takich kołnierzy zagrał w bardzo udanej i popularnej kampanii reklamowej.
- Oryginalne samochody Duesenberg są zbyt rzadkie i cenne, aby wykorzystać je do działania, jazda scen (model Cabrio Coupe SJ Duesenberg marca 2013 został sprzedany na aukcji za 4,5 dolarówmln). Dwa egzemplarze modelu Duesenberg żółty J został namalowany i modyfikowany, aby spotkać się ze sobą na planie.
- Tom wspomina Kapiolani i Punchbowl w kluczowej scenie z Daisy. Kapiolani Park znajduje się na hawajskiej wyspie Oahu, między Waikiki i Diamond Head. Punchboulsky krater znajduje się 6 mil na północny-zachód od niego.
- Obraz z wizerunkiem Zelda Fitzgerald można zobaczyć na ścianie w mieszkaniu, w którym żyją z Tomem Myrtle.
- Reżyser filmu Baz Luhrmann odegrał niewielką rolę w filmie - kelnera w restauracji, która spotkała się Nick Carraway i Jordan Baker.
- Film został nakręcony z kamerą RED Epic.
- "Francuski" telefon w scenie, w której bohaterowie mówią o kompulsywne niechcianych gości, zadzwoń Tom, nie wynaleziono dopiero w połowie lat 30-tych. W 1922 roku, jeszcze trzymać w jednym telefonie ręcznie podsvechnikoobrazny i mówić do mikrofonu, trzymając słuchawkę przy uchu.
- Wydarzenia rozwijają się w 1922 roku, ale Gatsby na żółty samochód - model J 1929 Duesenberg.
- Gdy są Gatsby Daisy Cottage Nick Gatsby wymyka się tylne drzwi i na zewnątrz przez przednią przemoczony na deszczu. Jednak później, podczas krótkiej rozmowie Gatsby jest całkowicie suchy.
- Daisy Cottage Gatsby spotyka Nicka na 4 pm. Później, patrzą na wody w stokrotka domu w East Egge, a słońce wstaje tylko nad nim, że może się zdarzyć tylko w godzinach porannych.
- Saksofon tenorowy na przyjęciu w rezydencji Gatsby trzyma saksofon źle. Trzymając na saksofonie - lewą ręką na górze, i na prawo na dole. W folii jest odwrotnie.
- Rhapsody in Blue przez George'a Gershwina brzmi, jeśli przejdzie Gatsby, a to dzieje się w 1922 roku. W rzeczywistości, ten utwór pojawił się dopiero w styczniu 1924 roku i został po raz pierwszy wykonany przez autora 12 lutego 1924, w towarzystwie orkiestry Paul Whiteman.
- Gdy Gatsby w Louisville w domu Daisy, w pierwszej klatce w swoich dwóch skrzydeł na klatce piersiowej, w kolejnych klatkach tam taśmy.Poza tym jest jednym z taśm - to nagroda za zwycięstwo w I wojnie światowej, i to jest oczywiste, że ta scena była przed Gatsby wyjechał do Francji, więc nie mógł nosić wstążki w czasie.
- W niektórych ogólnych ujęć Manhattanie pokazuje Chrysler Building i Empire State Building nadal w budowie. Akcja filmu rozgrywa się w 1922 roku. Chrysler Building w 1928 roku budynek zaczął, a Empire State Building w 1930 roku.

Dla mnie i dla tej sprawy, o wielu innych, Baz Luhrmann filmu "Wielki Gatsby" był przede wszystkim jasne i odpowiednie pobudzenie do czytać takie wspaniałe rzeczy w tej powieści FrancisaScott Fitzgerald. To prowadzi do otępienia światła, ponieważ ten film jest bardziej przeznaczone tylko dla tych, którzy nie widzieli tej pracy w twarz.Przed nimi, film przedstawia zamiast innej adaptacji nieśmiertelnych klasyków literatury angielskiej, ale po prostu jako złożony melodramatyczny struktury z gwiazdorskiej obsady i rzeczywistamoralność w każdym czasie. "Wielki Gatsby" przez Baza Luhrmanna daje niejednoznaczne, jakieś błędne postrzeganie samej historii.Dyrektor wydawał się robić wszystko w porządku, po oryginalny tekst i chcąc przekazać ją z takiej formie, w której książka ukazała się przed nim siebie, ale w końcu okazuje się, że coś bardzo odległe iczasem nawet indywidualny. Jak już gdzieś nie jeden nieznany ducha, ale ważne i cenione jako nic w tej książce, ale zamiast tego, w przebraniu niekończącej partyjnej atmosferze i otoczeniu ogólnie zabawy, nie było jasne 3D pokaż, co z filmu - film handlowej.

Haruki Murakami w imieniu bohatera swojej książki, "Norwegian Wood" napisał, że w powieści "Wielki Gatsby" nie istnieje stron wprowadzających. Film okazał się dużo.Nawet lepiej, wszystkim wprowadzające część filmu była wypełniona czymś zbędne, niepotrzebne, mylące, chwytliwy i żałosne. Uczucia szczerej biustu maluje te wydarzenia.W tym wszystkim, to nie chce pojąć ogrom, ale tylko przyszłych działań wspólnej granicy, która pojawi się na nieświadomych widza obrazu.I to jest jasne, stronniczość w rzeczywistości podziału łupów wszystko, co jest możliwe i niemożliwe, pozbawiając film do zakwalifikowania się do wszelkich najlepszych nagród, takich jak "Globe" i "Oscar".To prawda, że ​​po pojawieniu się w strumieniu zdarzenia Leonardo DiCaprio wszystkie zmiany dramatycznie w pozytywny sposób, godzi, uspokaja. W filmie jest trochę wyrafinowania i jego marki.Może tylko ze względu na tworzenie przejściu Baz Lührmann i nie jest konieczne, ponieważ wszystkie najbardziej wartościowe zaczyna o drugiej trzeciej części folii.

Działka jest zasadniczo zmienić jest trudne, jak w innych sprawach, i ogólnej morale. Możliwe jest coś przeoczyć, aby ukryć, wyciąć, ale ogólne ramy jest jeszcze nietknięta.Confused Nick Karraueya tylko pobyty w szpitalu psychiatrycznym, a mimo to można pogodzić.Aktor Toby Maguayeyr, udowodnił jego zdolność do odgrywają ważną rolę w dramatycznym przykładem "Brothers" jest ta umiejętność potwierdził jednak od niego wymagane było nic nadzwyczajnego.Jego charakter służył jak most między publicznością i jej historii, która obejmowała nie tylko Jay Gatsby, ale ogólny sens pracy.

Dosyć wyblakłe obserwował Carey Mulligan, że w ogóle jest to zaskakujące, ponieważ jest to po prostu w stanie dużo. Jej postać, a ona postrzegana film jako dany.Opposing poczucie siebie jest Joel Edgerton, który był na obraz Toma Buchanana nie wiedział. Specjalna funkcja działa przez cały film Leonardo DiCaprio jako partii kluczowa postać w filmie.

Wynik: Być może głównym zjawiskiem filmu Baza Luhrmanna "Wielki Gatsby" jest to, że pomimo wielu tysiąc wad, oglądać jego niesamowite ładne.To jest po prostu piękny widok dla oczu, które są zamrożone na samym ekranie, przestając patrzeć zegarek, lub wspiąć się do kieszeni po telefon komórkowy, aby dowiedzieć się, jak wiele czasu.Tak więc, od klasycznej tragedii poważne, aby uzyskać prawdziwy bajki, Festiwal kolorów i ruchów do muzyki na podstawie całkowitej masy, która rozpuszcza się nie tylko formę, a sam moralność.

-------------------------------------------------- -----------------------------------
Powieść "Wielki Gatsby" Francis Scott Fitzgerald już stał się klasykiem, dostosowane do ekranu wiele razy, i na pewno stanie się ulubioną książkę dla wielu.I, być może, trochę można oczekiwać od następnego filmu o Jay Gatsby, z wyjątkiem barwnej scenerii i wspaniałych efektów specjalnych. Ale w takiej folii nie jest istotne.Znacznie ważniejsze jest to skrypt, aktorzy pracują, prawidłowy wybór scen z powieści. Po obejrzeniu przyczepy i słuchać muzyki do filmu, trudno liczyć na wszystkich tych cech. Rap w filmie o erze jazzu? Jak możliwe? A tak naprawdę to naprawdę było tak jasne i błyszczące, jak autorzy pokazują nam?

Tak, że oryginalna opinią filmie nie dodawać zbyt dobre, i ja osobiście, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem trailer, zdecydowała, że ​​od tego niewiele można oczekiwać.Nawet po przeczytaniu książki, nie może być w pełni przekonany, że filmowcy mogą dokładnie opisywały perspektywy powieści i powiedzieć to, co chciał powiedzieć Fitzgerald. Mimo to, książka miała żądaną wpływ na mnie, a ja chciałem zobaczyć "Wielki Gatsby", Od premiery, nie byłem w stanie się tam dostać i poszedł do kina tylko po tygodniu, a połowa po wynajem, miałem czasu przeczytać wiele opinii.Widząc, że większość z nich są pozytywne, Ulżyło mi. Ale po tym czytałem negatywne, aby zrozumieć, czego brakuje w filmie.Tak więc negatywne komentarze stworzył tendencyjne opinię o filmie. Ale mimo to, podczas oglądania moja osobista opinia tworzą się całkowicie, pomimo faktu, że przeczytałem wcześniej.

Nie zauważyłem żadnych promashek w skrypcie. To było po prostu jak w książce. Przynajmniej tak było ważne dla rozwoju fabuły, to było robione w film, tak, że ludzie nie czytają powieści FSFitzgerald wszystko może zrozumieć. Jedynym minusem był czas trwania filmu. W niektórych momentach po prostu znudziło.Może to ze względu na fakt, że już czytać książki i wiedział, co o wyniku każdej sceny. Jednak to nie jest usprawiedliwieniem dla autorów filmu w niektórych miejscach dokręcone i frajerów.Ale nadal chcę oddać hołd, że niepotrzebne sceny, czyli te, które nie są istotne dla dalszego rozwoju wydarzeń w filmie prawie nie było, przynajmniej ja nie zauważyłem.

Są pewne momenty w filmie, co nie było w książce. I wzajemnie. A jeśli większość gag irytujące i psuje wrażenia z filmu, tutaj nawet lubił pomysłów autora. Są jedynie utrwaleniu filmu.

Dobór aktorów też było całkiem przyzwoite. Leonardo Dicaprio po prostu idealnie pasuje do roli Jay Gatsby. To było dokładnie to, co musi być takie, jak sobie wyobrażałem go w książce. Carey Mulligan również dobrze wyglądać w roli Daisy Buchanan, ona naprawdę świeciły od wewnątrz, to był taki sam, jak w powieści. Ale Tobey Maguire To wyróżnia się na ogólny obraz, i szczerze mówiąc, nie jest to absolutnie jego rola.Spojrzał za młody, a ja nie mogłem uciec od myśli, że to jest ten sam Peter Parker, który w jakiś sposób znalazł się na początku XX wieku. I w związku z tym, Nick Carraway z niego w ogóle. Nie tylko dlatego, że był tylko chłopcem w stosunku do bohatera F. Scotta Fitzgeralda.

Pod względem działających do mnie, być może, z wyjątkiem DiCaprio Szczególnie lubił nikogo.Ale podczas gdy postacie, które ostatecznie miały spowodować tylko niesmak, spełnił swoje zadanie: w końcu, można dojść do wniosku, że tak naprawdę nie zasługują, aby komunikować się z Gatsby.I myślę, że to przede wszystkim zasługa aktorów. Więc powiedzieć, że tylko DiCaprio był wielki, i cała reszta - nie, nie mogę. Tylko na ich tle Leo stał bardzo dobre aktorstwo.

Wrócę do muzyka, Ogólnie rzecz biorąc, nie mogłem sobie wyobrazić, jak napisałem wyżej, że rap może jakoś pasuje do filmu o latach dwudziestych, o erze jazzu. W tym samym czasie, nawet podobał mi się sposób wyglądało to w końcu.To niezwykłe, ale nie pretensjonalne. To było słychać, że gra muzykę nowoczesną, ale to jest bardzo dobrze określone na rysunku.

Prawdopodobnie jeszcze warto zwrócić uwagę sceneria, Tak, były one jasne, kolorowe i zatłoczone połysk. Ale znowu, ogólny obraz stworzyli bardzo dobrze. Oni doskonale oddaje szyk w czasie. Oni nie są podrażnione, a wręcz przeciwnie. Jest po prostu wszystko było na swoim miejscu, tak jak powinno być. Nie dużo i nie za mało.

Nazywa film łatwe do uchwycenia w ogóle niemożliwe. Jest to, że tylko na początku. Ale w końcu okazuje się, że nas Film psychologicznyPo czym jest możliwe, aby przejść od zdarzenia. A ta jest przypisana do obrazu plusy, bo po książce są dokładnie takie same doświadczenia. I jest to również zasługa autorów.

I także zaskoczeni tym, że folia jest wykonana w 3D. Wydawało mi się, że w tym formacie, co musisz zrobić tylko te zdjęcia, w których dużo akcji, to jest, w większości bojowników. Myliłem się.Lepiej obejrzeć film w 3D. Tutaj jest dość jakościowe bardziej zanurzone w atmosferze ubiegłego wieku.

W rezultacie mamy przyzwoity adaptację powieści, które naprawdę potrzebują, aby zobaczyć, nawet jeśli nie jesteś wielbicielem F. Scotta Fitzgeralda.W folii, wszystko to w poziomie, a większość może być uważany quibbles zasysany z palcem.Dla mnie największym błędem autorzy zostali zaproszeni Tobey Maguire na kluczową rolę, a minusem było to, długość filmu, ale on po prostu nie może być inaczej:zbyt wielu ważnym materiałem, który musi być na ekranie. Cóż, wszystko inne blednie na tle wykresu i głównej idei filmu. Więc radzę wszystkim, aby zacząć czytać książki, a następnie oglądać je na ekranie w wersji Baz Luhrmann, Dostaniesz ogromną przyjemność i zanurzyć się w szalonej epoki jazzu i wesołości.

-------------------------------------------------- -----------------------------------
Niewidzialny wahadło cichu między rozpaczą i nowej nadziei ... (c)

W filmie, udałem, że słyszałem wiele sprzecznych opinii na temat filmu, zupełnie nieprzygotowany, w tym sensie, że FS Fitzgerald czytać w szkole.Oznacza to, że niejasno sobie wyobrazić historię, pamiętając tylko nazwy trzech głównych bohaterów, a ja nie mogłem porównać z czego.Ale jak tylko kino poszło podpisy i włączyć światła w sali, wracając do rzeczywistości, złapałem się na myśli, że chcę mieć go przeglądowi i zawsze czytać książki!Ponieważ film uczynił mnie pod wrażeniem. Być może również dlatego, że rezonuje z moich osobistych emocji.

Działki. Może być oglądany z dwóch różnych, lecz zachodzą na siebie, stanowisko. Z jednej strony - jest to obraz społeczeństwa w tym czasie. Jego maniery. I to nie tylko społeczeństwo i jego elity, klasa wyższa.Wesołość i picia, brokat i przesyt wszystkiego, co jest możliwe, brak jakiegokolwiek kierownictwa duchowego, coś prawdziwego i obecne.Blichtr i maski, które ukrywają bezwzględność i nieważne. Człowieku, to z natury różni się od "społeczeństwa świeckiego" nie jest przyzwyczajony do kogoś innego, bo ma inne wartości.Więc jest Nick, był Gatsby. I być może dlatego między nimi nie ma trochę dziwne przyjaźń.Z drugiej strony - jest to osobista historia i tragedia człowieka o imieniu Jay Gatsby, rozwijają się przed naszymi oczami.Tutaj, dzięki jasnym grę Leonardo DiCaprio, jakby cały film oświetlenia - można zauważyć już ten dramat psychologiczny. O miłości, marzeń, oczekiwań, złudzeń i niesamowite, nadziei i wyrozumiały przeważającą. Fakt, że do pewnego stopnia, w pobliżu każdego z nas.

Aktrёry. Jay Gatsby - Wspaniała praca DiCaprio! Nigdy nie wątpił w jego talent, ale tutaj, jak Gatsby jest sobie wyobrazić nikogo poza nim!Gesbi wszystkim na całej postać filmu jest wyjątkowy nie może być nazywany doskonały.Co więcej, w pewnym momencie nawet zaczynają w to wątpić, ofy prawie tak jak Nick wierzy w słowa Toma.Ale wtedy, w końcu okazuje się, że mimo wszystko, jest o wiele bardziej szczery w coś, szlachetniejszy, głębszy i bardziej szczera niż wszystkich ludzi wokół niego. Sam stokrotka, które tak ofiarnie kocha.Co więcej, wydawało mi się, w filmie, i Leo Gatsby nawet trochę lepiej niż w książce, jest to trochę bardziej idealistyczne i romantyczna, trochę bardziej lekkie i cienkie uczucie trochę mniej ambitne.

Wszyscy ukochanej często wydaje się lepsza, niż jest. Gatsby jest wbudowany w fazie absolutnego. Uwielbia ducha złudzenie. Daisy z przeszłości, Daisy, w jej snach.Nie zauważając, nie chcąc zauważyć, jak Daisy różni się od rzeczywistego jego iluzji. Chce doprowadzić ich z powrotem do przeszłości, domagając że jest to niemożliwe.Ale to tak bardzo kocha, bo chce chronić ... Obok niego zaczynają świecić jak Gatsby, staje się innym, lepszym ... (należy również powiedzieć o uśmiechu Leo jako Gatsby, od niejChodzi o ciepło, światło i zaufanie! ..). Tylko tutaj prawdziwą osobą jest prawie niemożliwe do wykonania iluzji, swój obraz samych siebie - i jest to również tragedia.Mieszka z nadzieją, ale mamy nadzieję, że te same złudzeń Daisy.I tragedia jest to, że on nie chce uznać - przeszłość nie wróci, nie ważne jak bardzo się starasz, udał się do pewnego okresu czasu, ludzie mają tendencję do zmiany ... lub pokazać cechy, które wydają sięSą one nieobecne. Gesbi do niedawna mocno wierzy w jego śnie, a to różnica wydaje mi się, i to niszczy moralne ....Ponieważ jest to bardzo trudne do zrealizowania, że ​​od swoich marzeń były tylko nic nie znaczące fragmenty. Wszystko to, czego szukali tak długo, dla których żył, cierpiał ... było tylko złudzenie.

Daisy Byukenen - Szczerze mówiąc, byłem zaskoczony przez Carey Mulligan. Daisy z nim okazało się świetne. Takie, jak być powinno. Piękny, pociągający, jak sen, lśniące na zewnątrz, niepoważne.A jeśli na początku filmu, że niemal współczuć, a nawet w niektórych momentach się zorientujesz, bliżej końca ... Wydaje się pusta i nieszczęśliwy, zarówno w ich słowa i ich zachowania.Czas nie wróci, a obecna sytuacja jest bardzo szczęśliwy, że nie znała, i nie ważne jak izobrazala męczennika z siebie publicznie.

Nick Carraway. Toby Maguaeru prawdopodobnie największy zarzut, ponieważ większość jego filmie Nicka niektóre absolutnie obojętna z dala od wszelkich działań, z tym samym zimnym, zamrożone wypowiedziOsoba lub trochę głupie pół-uśmiech. Jej naprawdę nic nie ma zastosowania, to po prostu całkowicie obojętny obserwator. Tymczasem w książce o Nick, mam inne zdanie.Jednak bliżej ostatecznego, zostanie rozwiązany, a Toby wreszcie pokazuje emocje, dlatego jego postać zaczyna lepiej rozumieć.Pod koniec filmu okazuje się, że Nick naprawdę miły młody człowiek, nie hipokryzja, jak wokół niego, i oddanym przyjacielem. Szkoda, że ​​film jest prawie zniwelowane przez Nick Jordan linii.Nie było poczucie, że między te dwie rzeczy mogą być. W międzyczasie, myślę, że byłoby to uczynić grę lepszą Toby'ego.

Tom Buchanan. Joel Edgerton okazały się dość dokładne trafienie w obrazie. Tom wydaje arogancki i niegrzeczny, ale to nie jest tak proste jak się wydaje.On jest typowym produktem swoich czasów, a dokładnie naprzeciwko Gatsby moralnie i emocjonalnie. Pod koniec filmu, Tom staje się obrzydliwie obrzydliwe, a to oznacza, że ​​aktor poradził sobie z zadaniem.

Muzyka. Chwilę lubił mocno. Szczególnie uderzyło przez słuchanie hip-hop. Wtedy nie rozumiałem, co było pomysłem, nie widzę sensu. Cały czas wydawało się, że muzyka powinna być lżejsze, świadomie niepoważna lub sferoidalnego-jazz.

Podsumowując, możemy zauważyć, że na ogół Baz Luhrmann ostrożnie przenosi zawartość książce na ekranie. Pozostawiając refleksje autora na rzecz narracji Nicka.W tym samym czasie, folia nie czują się bardzo "retro", lecz przeciwnie, wydaje się bardziej niż nowoczesne. I to nie w muzyce, kostiumach i komponentu wizualnego, które kładło duży nacisk nie.Fakt, że sprawa dotyczy zarówno książkę i film, temat brzmi bardzo istotne dla naszych czasów.W naszym świecie, w którym status i "Sukces" często dusza jest ważniejsza, że ​​osoba wewnątrz.Shine i smak pieniędzy, imprezy, kostiumy i koktajli, permisywizmu - ślepe oczy ... Ale warto kopać głębiej, i że będzie tam na loschёnoy, elegancki zewnętrzna powłoka ..I to właśnie od tego realizacja staje się tak smutny na końcu filmu, a po przeczytaniu książki o tej samej nazwie.


-------------------------------------------------- -----------------------------------
Więc staramy się iść do przodu, walczyć, a to wszystko wieje i wieje nasze łodzie z powrotem do przeszłości. FS Fitzgerald, "Wielki Gatsby"

Głośna muzyka, rytmy i bity, swinging gorące ciało, morze alkoholu, kolorowe farby, szampana, blask, blichtr neon i musujące strumień tętniącego życiem, naładowany energiąpobłażliwość, kiedy spódnice uzyskać krótsze, głębszy dekolt, zrelaksowanych myśli i działa bardziej śmiały. Jest to świat bogaty i sławny, świecie, w którym piłka jest rządzonym przez pieniądze i połączeń.Sztuczny sztuczny świat, w którym nie ma prawdziwych uczuć i emocji, nie ma maski na twarzach, a pustka w moim sercu. Na to i wiele innych Książka opowiada historię, która stała się klasykiem - "Wielki Gatsby" Francisa Scotta Fitzgeralda.

Powieść, która została wydana w 1925 roku, stał się jednym z najlepszych okazów dobie stracone pokolenie, a Fitzgerald - jeden z najlepszych pisarzy swoich czasów.Z ukrytym smutkiem pisał o społeczeństwie, walcówka do moralnego upadku i rozkładu bohatera, który jest obcy tego społeczeństwa i nie można go znaleźć w świecie zewnętrznym, ich miejsce.Idealistą i romantyczny z natury, który nosił piętno wojny światowej, stał się katharsis strachu i bólu dla wielu twórczych ludzi i którego skutki były odczuwalne przez wiele, a wiele lat. I nawet nas dotknąć. Dzięki pracy i filmów.

Baz Luhrmann wiernie poszedł do filmowej adaptacji piercing i niewiarygodnie cienkiej powieści. Fabuła jest taka sama, znaki są takie same, tylko owinąć stał głośniej i bardziej nowoczesne, jaśniejsze i bardziej kolorowe.I, moim zdaniem, film będzie tylko wygrać. Przytłaczającą atmosferę smutku, romansu i bezradności nie ma nigdzie, w pogoni za mirażem i mam nadzieję nadal stanowi podstawę narracji. Film stał się nowoczesny i dostosowany do naszych czasów. I bardzo stylowe.

Jay Gatsby jest tragedia - tragedia wszystko stracone pokolenie.Idealistą i romantyczny, człowiek, który stworzył się z niczego, człowiek niezwykły otwartość, nie może dogadać się we współczesnym społeczeństwie. Wydaje mu się anonimowa, nudne, puste i bezużyteczne.Wszystkie te bezczynne stroną główną istotą jest w konsumpcji alkoholu i taniec do upadłego. Grzywny dusza wymaga inaczej. Coś prawdziwego, dziewicze, naturalne i głębokie.Widzi go jako Daisy Buchanan.Tworzy się z niego idealna, ponieważ okazuje się być prosty smoczka, nie zdają sobie sprawy, szerokość duszy i ekscentryczność, że ma ludzi, tak szczery i kocha goprzez wiele lat. Ona nie musiała. Była dobrze w warunkach, w których mieszka, a ona nie chce nic zmieniać.Jedyną osobą, która rozumie Gatsby i swoje aspiracje, ale pozostaje wiele bardziej realistyczne niż niebotyczne romantyczna, Nick Carraway właśnie. Ta osoba w tym zwariowanym świecie i kolorowe jednym prawdziwym przyjacielem Jay Gatsby.

Moim zdaniem, aktorzy dostać się do zdjęć książki. Leonardo DiCaprio nigdy nie było takie romantyczne od "Titanica", i subtelność Jay Gatsby jego gra sprawia obrazu napisał w ten sposób niektóre z jego FSFitzgerald.Tobey Maguire doskonale uosabia jego charakter nieco śmieszne i nieestetyczne, czując się jak obcy w tym świecie sławnych i bogatych i jest najbardziej obecny wśród zewnętrznej elewacji i fałszyweuśmiechy. W Carey Mulligan w tej roli jest coś nieziemskiego. Jasne i przestronne, a przemyka przez życie, podobnie jak Daisy Buchanan Księgę. Szalenie mi się podobało Isla Fisher. Ten jasny i chwytliwe. I dobrze było Joel Edgerton.

"Wielki Gatsby" przez Baza Luhrmanna - jasne kolorowe o smaku fantasmagoria plamy kolorów i odcieni życia.Stylowy i nowoczesny, to śpiewa samotny człowiek, niezrozumiany i opuszczony, idealista i romantyk mieszkających swoje marzenie i jego nieodzowną realizacji.Ale to jest życie jest okrutne.Gatsby można zarzucić naiwność w fanatyzm, ale to nie przekreśla faktu, że ludzie z bezgranicznej wiary i nadziei, aby móc kochać widząc ten świat nie jest taki jak inni, znacznieszersza i głębsza jedność. FS Fitzgerald stworzył obraz człowieka, który nie zna swoje miejsce i rozpaczliwie próbuje go odnaleźć. Baz Luhrmann ostrożnie przeniósł ją na ekran.
-------------------------------------------------- -----------------------------------
Film oszołomiony mnie. Być może to dlatego, że nie czytał powieści Francisa Scotta Fitzgeralda (ma filologiem I).Jednak nie można powiedzieć, że idę do "Wielki Gatsby" absolutnie nieprzygotowani. Jestem bardzo zainteresowany w Ameryce na początku zeszłego wieku 20 lat.Czytałem o tym razem kilka książek, oglądanie dobrych i złych filmów i seriali, wiedział, kto i dlaczego się przemytnicy byli "Nowy rosyjski" czasu.

Zacząłem się nawet sympatię lub jakieś silniejsze uczucia o tym filmie niemal natychmiast.Jest to prawo na kurs akcji, tu i teraz, w sali, pod nieustannym szeptem, gongi i telefony komórkowe w ramach kryzysu popcornu odpowiedziało prawie wszystkie moje prośby i pokornegowywyższył publiczność.Ja jestem w tej chwili, w tej godzinie był kuzynem Nick Karraueyem, nagle znajdują się w luksusowych, połysk, promienie reflektorów, odurzający lekkość bytu i nieograniczonej swobody w bogactwie wnętrza.Wyobrażam sobie, jaki wpływ powieść Fitzgeralda te, niestety, dość rzadkie czytelnicy, którzy już docenili książkę jeszcze za życia autora. Podczas amerykańskiej szybko zbliżającego się Wielkiego Kryzysu, ale wciąż nie zdaje sobie sprawy ....

Oczywiście, w uproszczonym sensie można nazwać Akcja powieści, a wraz z nim, a film - historia wielkiej i nieszczęśliwej miłości, miłości, urodziła wszechświata James Gatsby, miłości,co zmusiło świecą jaśniej kometa Gatsby szybciej i palić ... Ale, jak się wydaje, projekt i Fitzgerald, i reżyser Baz Luhrmann (co jest on przystojny mężczyzna - movie shot) jest szersza i bardziej zróżnicowana.To pokazuje tajniki tej jasnej i musującego społeczeństwa dla luksusowego elewacji, która nie ma miejsca dla odpowiedniej moralności, nie ma honoru i godności.

A społeczeństwo jest dosłownie srygnulo Karraueyya Nick i James Gatsby, jeden szlifowania w pył, i raniąc drugiego, prawdopodobnie na zawsze.Pod koniec filmu byłem dosłownie trząsł się z obrzydzenia do tych wszystkich pompatyczny i straszną smoczka. Wszystko, co gorsza, oczywiście, Daisy.Jaki rodzaj umysłu, jaki rodzaj wrażliwości ona uzasadniona dzień przyjazdu Nick? Kto położyła głowę w nich inteligentne, ale nie przeszkadza? Byłoby to - to były zgłaszane, zgadzając się z nimi. Potworne dysonans. Pustka. Fałsz. I nie aluzja zielone światło, które jest widoczne ... jednostki.

Od strony technicznej filmu, o ile mogę powiedzieć, że zrobił doskonale. Jest to rzadki przykład gdzie połysk Hollywood i zakres jest nie szkodzić, ale tylko dobre.W ramach muzyki tylko pozwolił sobie trochę się przyczepić. To jest bardzo harmonijny, ale jest obecna od jakiegoś czasu, zabiera widza w naszych czasach, poświęcenie czasu, opisane Fitzgerald.Być może jest to jakieś ukryte wiadomości, mówią, a teraz nie wiele się zmieniło: dzieci zamożnych rodziców, "złotej młodzieży", wszystko jak spojrzenie z góry na dół na tych, którzy mają ich w urojeniowe widzenia, nie ma meczu. Jednak muzyka to lat 50-tych, na przykład, będzie bardziej odpowiednia jak na mój gust.

Moim zdaniem, Leonardo DiCaprio urodził się do roli Jamesa Gatsby.Nie, oczywiście, że ma wiele innych dobrych ról (zwłaszcza na początku Leo), ale tę rolę - jego najlepszy w dojrzałym okresie na mój gust.Nie widziałem tak dużo czasu od idealne trafienia w cel, taki zbieg okoliczności obrazu i aktora. Podobnie jak obraz literacki przyklejone do aktora, połączone z nim, ale do krwi, skóra stała.Może tylko George Clooney, a dwadzieścia lat temu, może również wyraźnie tej roli, ponieważ, moim zdaniem, jest on wyposażony w dokładnie taki sam talent naturalny, że DiCaprio - bezgraniczna urok.

Postscriptum Powiem kilka słów na temat widowni. Z jakiegoś powodu był w połowie pusta, ale uzależniony mnie (w końcu to nie premiera - wszystko może wyglądało).W hali były głównie bardzo młode dziewczyny są nie mniej niż chłopców. Wychodząc z sali, co drugi z nich powiedział mniej więcej to samo: "No cóż, nie jest to bardzo."Szedłem obok i do wewnątrz wre.Chciała tylko ryczeć głośno: "Co o tym wiesz?" Wydawało mi się, że żaden z nich niczego nie rozumie, a ja jestem taka wrażliwa i inteligentna, wszystko rozumie, wszystko doświadczyłem. Rozumiem, jak zabawne, jak to jest snobistycznych dźwięki, ale przysięgam, w tamtej chwili czułem się i.

P.S.S. Daj już Leo DiCaprio Oscara, dobrymi obywatelami.

P.S.S.S. Teraz, za pomocą wszelkich środków przeczytać powieść przeczytać całą Fitzgerald, na pewno przeczytać wszystkie swoje gwiaździste generacji!